Wat is een openbare verkoop?
Bij de openbare verkoop van een onroerend goed wordt door een notaris een bijeenkomst georganiseerd waar iedere belangstellende een bod kan uitbrengen op het onroerend goed dat te koop wordt aangeboden.
Men spreekt van een openbare verkoop omdat de verkoop onder andere bekend gemaakt wordt via aanplakbiljetten en via advertenties in de plaatselijke of de nationale pers en vooral omdat iedereen die geïnteresseerd is de bijeenkomst kan bijwonen en ook een hoger bod kan uitbrengen.
De notaris ka,n, indien de eigenaar akkoord is, het onroerend goed tijdens de verkoopdag dadelijk toewijzen aan de meestbiedende.
Op het moment van de toewijzing is de verkoop gesloten. Daardoor is de meestbiedende verplicht het goed te kopen aan de prijs die hij geboden heeft. In de verkoopzaal zelf wordt een akte van de verkoop opgemaakt en ter plaatse ondertekend door de partijen.
De kosten van de aankoop moeten ten laatste de volgende dag betaald worden. Voor de betaling van de koopprijs beschikt de koper meestal over n maand tijd. Na deze maand moeten verwijlintresten betaald worden.
Vrijwillig of gedwongen (gerechtelijk)
Meestal heeft de eigenaar de keuze tussen een gewone verkoop uit de hand en een openbare verkoop. Kiest de eigenaar ervoor om het onroerend goed openbaar te verkopen dan spreekt men van een vrijwillige openbare verkoop. Op die manier hoopt de eigenaar zoveel mogelijk belangstellenden die tegen elkaar opbieden bij mekaar te brengen.
Dat biedt een goede garantie voor een eerlijke prijs. Ten minste indien er voldoende geïnteresseerden zijn en indien er voldoende geboden wordt.
In een aantal gevallen is een vrijwillige verkoping niet mogelijk en in dat geval spreekt men van een gedwongen of een gerechtelijke openbare verkoping. Bijvoorbeeld wanneer een rechtbank de opdracht geeft om een onroerend goed te verkopen in het kader van een uitvoerend beslag.
Hoe wordt een vrijwillige openbare verkoop georganiseerd?
Meestal gebeurt de verkoop in twee zitdagen. Op elke zitdag kan iedereen steeds een hoger bod uitbrengen. Om het bieden aan te moedigen wordt er vaak gewerkt met een systeem van premies. Wie in dat geval een hoger bod durft doen kan mogelijk wat geld verdienen.
Hoe wordt een gedwongen openbare verkoop georganiseerd?
Een gedwongen verkoop wordt normalerwijze georganiseerd in n zitdag met de mogelijkheid om nadien nog een hoger bod uit te brengen. Wanneer de biedingen op de eerste zitdag echter onvoldoende zijn dan kan een tweede zitdag vastgesteld worden. De toewijzing gebeurt steeds onder de opschortende voorwaarde van afwezigheid van een hoger bod. Dit wil zeggen, wordt een hoger bod gedaan dan is de gedane toewijzing niet meer geldig.
Na de zitdag kan iedereen binnen de vijftien dagen een hoger bod uitbrengen.
Dit moet gebeuren door tussenkomst van een gerechtsdeurwaarder. Het hoger bod moet ten minste gelijk zijn aan 10% van de laatst geboden prijs. Het hoger bod moet minimaal 250 euro bedragen en het mag maximaal 6.200 euro bedragen.
Indien na de eerste zitdag geen hoger bod gedaan wordt binnen een termijn van 15 dagen dan wordt de laatste bieder definitief eigenaar van het onroerend goed. Wordt wel een hoger bod uitgebracht dan stelt de notaris een nieuwe en definitieve zitdag vast. Op deze nieuwe zitdag kan opnieuw iedere belangstellende een bod uitbrengen en wordt het onroerend goed toegewezen aan de meestbiedende.
Wat zijn de kosten van een openbar verkoop van een onroerend goed?
Bij een openbare verkoop zijn de kosten gelijk aan een bepaald percentage van de verkoopprijs waaraan het onroerend goed werd toegewezen. Deze percentages verschillen van arrondissement tot arrondissement. De percentages zijn degressie, dit wil zeggen dat zij kleiner worden naargelang het bedrag van de aankoopprijs groter wordt. Bij een aankoop van een grond of een woning moet rekening gehouden worden met percentages tussen 20% en 15%. In deze kosten zijn begrepen het registratierecht van de aankoop, de erelonen van notaris en hypotheekbewaarder en de kosten van de processen-verbaal van toewijzing. Het is uiteraard nuttig om vooraf contact op te nemen met de notaris om een zicht te krijgen op het bedrag van de kosten die verschuldigd zullen zijn.
Mogelijk zijn er nog andere bijkomende kosten(basisakte, opmetingen, kosten van publiciteit, procedurekosten,). Zijn er bijkomende kosten dan worden deze voor de toewijzing bekend gemaakt.
Voor alle openbare verkopingen dienen een aantal basisregels in acht genomen te worden
Bij de openbare verkoop van een onroerend goed wordt door een notaris een bijeenkomst georganiseerd waar iedere belangstellende een bod kan uitbrengen op het onroerend goed dat te koop wordt aangeboden.
Men spreekt van een openbare verkoop omdat de verkoop onder andere bekend gemaakt wordt via aanplakbiljetten en via advertenties in de plaatselijke of de nationale pers en vooral omdat iedereen die geïnteresseerd is de bijeenkomst kan bijwonen en ook een hoger bod kan uitbrengen.
De notaris ka,n, indien de eigenaar akkoord is, het onroerend goed tijdens de verkoopdag dadelijk toewijzen aan de meestbiedende.
Op het moment van de toewijzing is de verkoop gesloten. Daardoor is de meestbiedende verplicht het goed te kopen aan de prijs die hij geboden heeft. In de verkoopzaal zelf wordt een akte van de verkoop opgemaakt en ter plaatse ondertekend door de partijen.
De kosten van de aankoop moeten ten laatste de volgende dag betaald worden. Voor de betaling van de koopprijs beschikt de koper meestal over n maand tijd. Na deze maand moeten verwijlintresten betaald worden.
Vrijwillig of gedwongen (gerechtelijk)
Meestal heeft de eigenaar de keuze tussen een gewone verkoop uit de hand en een openbare verkoop. Kiest de eigenaar ervoor om het onroerend goed openbaar te verkopen dan spreekt men van een vrijwillige openbare verkoop. Op die manier hoopt de eigenaar zoveel mogelijk belangstellenden die tegen elkaar opbieden bij mekaar te brengen.
Dat biedt een goede garantie voor een eerlijke prijs. Ten minste indien er voldoende geïnteresseerden zijn en indien er voldoende geboden wordt.
In een aantal gevallen is een vrijwillige verkoping niet mogelijk en in dat geval spreekt men van een gedwongen of een gerechtelijke openbare verkoping. Bijvoorbeeld wanneer een rechtbank de opdracht geeft om een onroerend goed te verkopen in het kader van een uitvoerend beslag.
Hoe wordt een vrijwillige openbare verkoop georganiseerd?
Meestal gebeurt de verkoop in twee zitdagen. Op elke zitdag kan iedereen steeds een hoger bod uitbrengen. Om het bieden aan te moedigen wordt er vaak gewerkt met een systeem van premies. Wie in dat geval een hoger bod durft doen kan mogelijk wat geld verdienen.
Hoe wordt een gedwongen openbare verkoop georganiseerd?
Een gedwongen verkoop wordt normalerwijze georganiseerd in n zitdag met de mogelijkheid om nadien nog een hoger bod uit te brengen. Wanneer de biedingen op de eerste zitdag echter onvoldoende zijn dan kan een tweede zitdag vastgesteld worden. De toewijzing gebeurt steeds onder de opschortende voorwaarde van afwezigheid van een hoger bod. Dit wil zeggen, wordt een hoger bod gedaan dan is de gedane toewijzing niet meer geldig.
Na de zitdag kan iedereen binnen de vijftien dagen een hoger bod uitbrengen.
Dit moet gebeuren door tussenkomst van een gerechtsdeurwaarder. Het hoger bod moet ten minste gelijk zijn aan 10% van de laatst geboden prijs. Het hoger bod moet minimaal 250 euro bedragen en het mag maximaal 6.200 euro bedragen.
Indien na de eerste zitdag geen hoger bod gedaan wordt binnen een termijn van 15 dagen dan wordt de laatste bieder definitief eigenaar van het onroerend goed. Wordt wel een hoger bod uitgebracht dan stelt de notaris een nieuwe en definitieve zitdag vast. Op deze nieuwe zitdag kan opnieuw iedere belangstellende een bod uitbrengen en wordt het onroerend goed toegewezen aan de meestbiedende.
Wat zijn de kosten van een openbar verkoop van een onroerend goed?
Bij een openbare verkoop zijn de kosten gelijk aan een bepaald percentage van de verkoopprijs waaraan het onroerend goed werd toegewezen. Deze percentages verschillen van arrondissement tot arrondissement. De percentages zijn degressie, dit wil zeggen dat zij kleiner worden naargelang het bedrag van de aankoopprijs groter wordt. Bij een aankoop van een grond of een woning moet rekening gehouden worden met percentages tussen 20% en 15%. In deze kosten zijn begrepen het registratierecht van de aankoop, de erelonen van notaris en hypotheekbewaarder en de kosten van de processen-verbaal van toewijzing. Het is uiteraard nuttig om vooraf contact op te nemen met de notaris om een zicht te krijgen op het bedrag van de kosten die verschuldigd zullen zijn.
Mogelijk zijn er nog andere bijkomende kosten(basisakte, opmetingen, kosten van publiciteit, procedurekosten,). Zijn er bijkomende kosten dan worden deze voor de toewijzing bekend gemaakt.
Voor alle openbare verkopingen dienen een aantal basisregels in acht genomen te worden
